ΤΑ ΧΛΑΜΥΔΙΑ


Η λοίμωξη από τα χλαμύδα είναι ένα συνηθισμένο Σεξουαλικά Μεταδιδόμενο Νόσημα (ΣΜΝ) και πολύ κοινό μεταξύ των νέων και των εφήβων. Οι χλαμυδιακές λοιμώξεις προκαλούνται από μόλυνση από τα Chlamydia trachomatis.

Μπορεί να προκαλέσουν τραχηλίτιδα στις γυναίκες και ουρηθρίτιδα και πρωκτίτιδα στους άνδρες και στις γυναίκες.

Οι χλαμυδιακές λοιμώξεις στις γυναίκες μπορεί να οδηγήσουν σε σοβαρές συνέπειες όπως σε φλεγμονώδη νόσο της πυέλου (PID), των σαλπίγγων και σε χρόνιο πυελικό πόνο. Επί πλέον μπορεί να είναι παράγοντας υπογονιμότητας και έκτοπης κύησης ( εξωμήτριο ).

Το αφροδίσιο λεμφοκοκκίωμα (LGV) είναι ένας άλλος τύπος ΣΜΝ που προκαλείται από διαφορετικούς ορότυπους του ίδιου βακτηρίου δηλαδή των χλαμυδίων. Εμφανίζεται συνήθως στον αναπτυσσόμενο κόσμο.

Μετάδοση

Τα χλαμύδια μεταδίδονται μέσω της σεξουαλικής επαφής (κολπικής, στοματικής, πρωκτικής) από ένα μολυσμένο σύντροφο χωρίς την χρήση προφυλακτικού.

Μπορεί επίσης να μεταδοθούν κατά τη διάρκεια του τοκετού, από την μητέρα στο νεογνό με αποτέλεσμα την οφθαλμία των νεογνών (επιπεφυκίτιδα) ή την πνευμονία σε ορισμένα βρέφη.

Είναι σημαντικό ότι, τα θεραπευμένα άτομα μπορεί να μολυνθούν ξανά, εάν έχουν σεξουαλική επαφή με ένα άτομο που έχει προσβληθεί από χλαμύδια. Δεν αφήνει ανοσία

Συμπτώματα

Το 75% των γυναικών και το 50% των ανδρών που μολύνονται δεν έχουν κανένα σύμπτωμα και δεν γνωρίζουν ότι πάσχουν, γι αυτό η λοίμωξη αυτή είναι γνωστή και ως «σιωπηλή».

Τα όρια της περιόδου επώασης είναι ακαθόριστα.

Στις γυναίκες

Τα χλαμύδια μολύνουν αρχικά τον τράχηλο της μήτρας όπου η λοίμωξη μπορεί να προκαλέσει σημεία και συμπτώματα τραχηλίτιδας (π.χ βλεννοπυώδη ενδοκραχηλική έκκριση, ενδοτραχηλική αιμορραγία ). Επίσης μπορεί να προσβάλλει και την ουρήθρα με αποτέλεσμα την ουρηθρίτιδα (συχνουρία, δυσουρία πυουρία). Αν η μόλυνση προχωρήσει προς τα πάνω δηλαδή στο υπόλοιπο αναπαραγωγικό σύστημα (μήτρα, σάλπιγγες) μπορεί να προκαλέσει φλεγμονώδη νόσο της πυέλου (π.χ σαλπιγγίτιδα) η οποία μπορεί να είναι ασυμπτωματική (υποκλινική) ή οξεία με κοιλιακό / πυελικό πόνο και ευαισθησία κατά την εξέταση της περιοχής

Στους άνδρες

Όταν υπάρχουν συμπτώματα, αυτά συνήθως είναι εξ αιτίας της ουρηθρίτιδας, εκδηλώνονται με βλεννώδη ή υδαρή έκκριση από την ουρήθρα με δυσκολία και πόνο κατά την ούρηση (δυσουρία).

Σε μικρό ποσοστό κάποιοι από τους μολυσμένους άνδρες μπορεί να αναπτύξει επιδιδυμίτιδα (με ή χωρίς ουρηθρίτιδα) με ευαισθησία, πόνο και οίδημα στους όρχεις.

Σε άνδρες και γυναίκες τα χλαμύδια (Chlamydia) μπορεί να μολύνουν το ορθό και να προκαλέσουν πρωκτίτιδα με πόνο στο ορθό κυρίως/ ή και αιμορραγία.

Επίσης είναι δυνατή η επιπεφυκίτιδα των οφθαλμών μέσω της επαφής τους με μολυσμένες εκκρίσεις των γεννητικών οργάνων και η φαρυγγίτιδα (σπάνια) κατά το στοματικό σεξ με μολυσμένο σύντροφο

Επιπλοκές

Οι χλαμυδιακές λοιμώξεις μπορεί να οδηγήσουν σε σοβαρά προβλήματα υγείας με βραχυχρόνιες και μακροχρόνιες συνέπειες αυτές μπορεί να είναι:

1. Η φλεγμονώδης νόσος της πυέλου (PID) στο 10-15% των ασυμπτωματικών γυναικών, με μόνιμες βλάβες των σαλπιγγων της μήτρας και των γύρω ιστών με αποτέλεσμα

2. Στις εγκύους η αύξηση της πιθανότητας για πρόωρο τοκετό

3. Νεογνική οφθαλμία κατά τον τοκετό (νεογνική επιπεφυκίτιδα)

4. Πνευμονία στο νεογνό

5. Αντιδραστική αρθρίτιδα στους άνδρες και τις γυναίκες σε ασυμπτωματική ή συμπτωματική χλαμυδιακή λοίμωξη και σαν σύνδρομο Reiter ( με την τριάδα των συμπτωμάτων ουρηθρίτιδα ,επιπεφυκίτιδα , αρθρίτιδα).

Θεραπεία

Τα χλαμύδια θεραπεύονται με αντιβιοτικά.

Τα άτομα και οι σεξουαλικοί σύντροφοι που βρίσκονται σε θεραπεία, πρέπει, για την πρόληψη της εξάπλωσης της λοίμωξης, να απέχουν από την σεξουαλική επαφή μέχρι την ολοκλήρωση της θεραπείας και μετά από αυτήν για όσο διάστημα καθορίσει ο θεράπων ιατρός. Αν ο ασθενής παρά την θεραπεία δεν παρουσιάζει υποχώρηση των συμπτωμάτων, πρέπει να επαναξιολογηθεί από τον γιατρό.

Η αντιβίωση μπορεί να θεραπεύει την λοίμωξη αλλά δεν μπορεί να διορθώσει οποιαδήποτε βλάβη έχει προκληθεί στους ιστούς (μόνιμη)

Οι γυναίκες και οι άνδρες με χλαμυδιακή λοίμωξη θα πρέπει να επανελεγχθούν περίπου τρεις μήνες μετά τη θεραπεία της αρχικής λοίμωξης, ανεξάρτητα από το αν πιστεύουν ότι είναι θεραπευμένοι οι ίδιοι και οι σύντροφοι τους.

Προληπτικά μέτρα

Επειδή το νόσημα δεν αφήνει ανοσία και ο κίνδυνος επαναμόλυνσης είναι μεγάλος, το κυριότερο μέτρο πρόληψης είναι η σωστή χρήση του προφυλακτικού. Επί πλέον οι τακτικές ιατρικές εξετάσεις για ΣΜΝ μπορούν να προλάβουν την μετάδοση της νόσου μεταξύ των σεξουαλικών συντρόφων.

Σε κάθε περίπτωση συμβουλευτείτε τον ειδικό ιατρό.